Η Χαραλαμπία, αλλιώς Πίτσα Κωνσταντίνου – Αραπίδου καταγόταν από την Κύπρο και σύμβαλε με τον δικό της τρόπο στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ. Η Πίτσα από την πρώτη στιγμή ένιωθε ότι είχε την ανάγκη να ενταχθεί στις τάξεις της οργάνωσης ώστε να μπορεί να βοηθήσει με όποιοδήποτε τρόπο. Όπως η ίδια είχε αναφέρει , ήθελε μαζί με μια συμμαθήτρια της εν ονόματι Ρίτα Ανθούλη να ενταχθούν στην ΕΟΚΑ , αλλά λόγω των γεγονότων δεν μπορούσε κανείς να επιστευτεί τον όποιονδήποτε και να ρωτήσει. Συζητώντας μεταξύ τους για την ΕΟΚΑ , κάποιος τις άκουσε , τις προσέγγισε και τους εξήγησε τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσαν να ενταχθούν νοουμένου ότι ίσως κάποτε να χρειαζόταν να περάσουν μέσα από ζόρικες δοκιμασίες. Έτσι συμφώνησαν και οδηγήθηκαν σε ένα παλιό σπίτι ενός χωριού όπου ορκίστηκαν ότι , ότι και να γινόταν δεν θα πρόδωναν ποτέ όπως επίσης και υπόσχεση για πίστη στην πατρίδα . Μέσα στις επόμενες μέρες οι νεαρές άρχισαν να αναλαμβάνουν τα καθήκοντά τους τα οποία ήταν η μεταφορά πυρο
Η Βασιλική Λαμπίδου – Φωτάκη γεννήθηκε το 1904 στο Μεγάλο Ζαλούφι της Ανατολικής Θράκης. Απο νεαρή ηλικία άρχισαν τα βάσανα και οι καημοί της και την συντρόφευαν όλα αυτά τα χρόνια μέχρι τον θάνατό της στα βαθιά γεράματα συμπληρώνοντας 107 χρόνια ζωής. Έχει περάσει μεγάλες φουρτούνες κατα την εκκίνηση της ζωής της όπως η ορφάνια αλλά και η προσφυγιά. Μένωντας πολύ κοντά στα τούρκικα παράλια, κοντά στον έβρο δεν δίσταζε, και φρόντιζε να υπενθυμίζει σε αυτούς την Ελληνικότητα των εδαφών , υψώνοντας περήφανα επί καθημερινής βάσεως, την Ελληνική σημαία. Πολλοί από τους συγγενείς της κυνηγήθηκαν από τους Τούρκους, ενώ με την ανταλλαγή των πληθυσμών εγκαταστάθηκε προσωρινά στο Ελληνοχώρι Διδυμότειχου και αργότερα στο Σάκο της Νέας Ορεστιάδας. Είχε παντρευτεί δυο φορές κατα την διάρκεια της ζωής της , ενώ απέκτησε και τέσσερα παιδιά απο τα οποία στην πορεία έχασε τα τρία. Από την τότε πικρή και δύσκολη φάση της ζωής της άρχισε να γίνεται αρωγός προς τον Ελληνικό στρατό. Το 1962 εγκαταστάθ